VOCABULARIO CASTELLANO

Herbario:Colección de plantas clasificadas.

Herboso:Poblado de hierba.

Herbáceo:Que tiene la naturaleza o cualidades de la hierba.

Casuística:Perteneciente o relativo al casuista o a la casuística.

Tisana:Infusión que se prepara con varias hierbas y tiene propiedades medicinales.

Fiordo:Golfo estrecho y profundo.

Cauce:Parte de un terreno por donde corren las aguas de los ríos o arroyos.

Albores:Las primeras horas del día.

Rufián:Hombre que no tiene honor y actúa con maldad.

Laura

VOCABULARIO GALEGO

Didáctico: Relativo o ensino, axeitado para ensinar.

Esterilizar: Destruir os microbios.

Bacteria: Microorganismo vexetal unicelular desprovisto de clorofila que se multiplica por participación simple.

Colonia: En bioloxía, asociación de organismos que proceden dun mesmo proxenitor e están claramente unidos entre sí.

Tincion: Acción e efecto de tinxir. Tintura, coloración.

Filtro: Corpo poroso ou masa de area de pedras miúdas, a través da que se fai pasar un fluído para eliminar partículas que este leva en suspensión.


Uxía Fernández Pombar

Visita ao laboratorio da universidade

Foi moi divertido. Tiñamos que encontrar un lapis que era unha árbore, tiñamos que ver como un péndulo cambiaba de sentido. Vimos como nas placas de Petri estaban os nosos microbios e vimos placas de distintas cores: amarelas, vermellas, negras e unha especie de colonias, nunha a estaba a colonia sólida. Vimos que eran os virus e que hai bacterias boas e malas, e o mellor: ¡Había bacterias no espazo!.

Erín

Na visita ao laboratorio vimos os intrumentos que se precisan para cultivar microbios. Tamén vimos as nosas placas con colonias de microorganismos. Despois de tomar algo na cafeterìa, fomos á aula B5 e alì estudamos os microorganismos. Dèronnos unha libreta e un bolìgrafo para tomar apuntes do que aparecía proxestado na pantalla e despois volvemos ao colexio.

Ricardo

A visita ao laboratorio foi chulísima. Primeiro vimos os nosos propios seres, que días antes cultivamos. ¡Eu saqueinos da miña orella! Despois dunha invitación na cafetería, fomos a unha gran sala onde nos explicaron cousas interesantísimas sobre os microbios. Pero o mellor de todo foi que... ¡saín no xornal!.

Berta

Os meus amigos..........¡¡¡¿¿¿Convertidos en debuxos animados???!!!

Ola. Estaba o outro día no ordenador, e non sabía que facer. Metinme nunha páxina, e era para crear uns avatares de debuxos animados, e púxenme a facer aos meus amigos. A verdade e que non estaba nada mal, e saíronme así:






Uxía





Sara






Laura







Eu (Andrea)






María e os seus irmáns (Tomás e Mateo)






A profe (Lourdes)






Alfredo e as súas irmáns (Sara e Laura)







Erín





Iván

Andrea

ÁLVARO Y EL EXAMEN

Aquel día Álvaro llegó a casa muy preocupado. ¡Tenía examen de lengua! Pero no un examen cualquiera, sino... ¡Un examen final! Así que entró corriendo en casa y gritó:

-Abuela, abuela, preparame una infusión que tengo un examen de lengua. Y así lo hizo. La abuela buscó en la estantería y encontró el tarro correcto. La abuela empezó a hervir la hierba y en una hora o dos estaba lista. Álvaro se la tomó y empezó a estudiar para que la infusión le hiciera efecto. A la mañana siguiente, Álvaro le dijo a su abuela:

-¡Abuela, mañana tengo el examen! Y la abuela le hizo otra infusión y dijo:

-Dos infusiones bastan para que estés totalmente preparado para un examen y también un poco de estudio. En el colegio, Álvaro repasó para el examen y mientras Mozart, el pajarito, revoloteaba por su cabeza sin parar. El día del examen, Álvaro estaba muy nervioso. Después de clase estaba muy contento. !Había aprobado! Llegó a casa, abrió la puerta de un portazo y dijo:

-Abuela, abuela, he aprobado el examen. La abuela se alegró tanto que tomaron unas galletas y se fueron al parque de atracciones.

María Leis Bravo

A CASTAÑA E O MAGOSTO

Andrea Sousa González

SAN MARTIN DE TOURS PATRONO DE OURENSE

San Martin de Tours naceu en Hungria no ano 316, aínda que toda a súa educación a recibiu en Italia. Xa desde moi novo sentiuse atraído polo tema relixioso, pero aos 15 anos viuse obrigado a entrar no exército, servindo na cabalería da garda imperial romana. É neste período cando surde unha das historias maís coñecidas. A tropa romana entrou na cidade francesa de Amiens. Alí Martín encontrou a un pobre que estaba espido e que lle implora caridade; non tendo moedas para darlle, Martín sacou a espada e cortou polo medio a capa que levaba dándolle a metade a aquel home. Foi obxecto de burlas por parte dos seus compañeiros, pero a acción caritativa foi recompensada xa que a lenda conta que esa noite viu a Xesucristo vestido co anaco de tea que lle dera ao mendigo.

IVÁN CARIDE SANXOÁN

VOCABULARIO DE GALEGO

Lavandeira: nome dun grupo de paxaros pequenos da familia motacílidos. Persoa que se dedica a lavar roupa.

Mixto: que comprende individuos dos dous sexos.

Boroa: pan de fariña de millo.

Veado: cervo.

Pendurar: colgar.


Irene Iglesias Carballo

A FESTA DO MAGOSTO

Esta festa do Magosto celébrase en Ourense o 11 de novembro. No colexio celebrámolo o día 7 pola tarde con xogos e vimos a fogata que botaba lume para asar as castañas. Na casa coa familia celebreino na hora de xantar con costelas de porco, chourizos e castañas e paseino moi ben.

No colexio xogamos a distintos xogos: o xogo da cadea, o dos aros, o da corda e o da culler. Foron uns xogos moi divertidos e pasámolo moi ben.

Ricardo Gómez Rodríguez

¡A PASALO BEN!

Cet après-midi il n’y aura pas de classes parce que nous célébrerons, s’il ne pleut pas, le Magosto

AMUSEZ-VOUS

Os máis pequenos do cole decoraron o colexio deste xeito tan orixinal para celebrar o San Martiño.

A profe

O SAMAÍN

O Samaín, festividade de orixe celta, estase recobrando nalgunhas cidades ou pobos. Volve cunha tradición que hai tres mil anos creouse nalgúns pobos de Europa. O día 31 de outubro os celtas, como era o seu aninovo, crían que o mundo dos vivos e dos mortos estaban conectados e por isto os celtas dábanlle ofrendas. Aínda así tamén tiñan medo deles e adornaban as casas con cabazas e outros obxectos que espantaban aos espiritus que podían poseelos, así pois preparaban comida para os mortos e incluso ás veces comían nos cemiterios.

Iván

SAMAÍN

Esta é unha festa de orixen celta. No samaín, os celtas crían que era o día no que o mundo dos vivos e dos mortos estaba conectado e a xente ía comer nos cementerios. Cando os romanos conquistaron Europa comezouse a perder o costume de facer a festa, pero agora estase recuperando. A xente disfrázase de monstruos, momias, vampiros (vamos, cousas que den medo) e van asustando á xente para que lles den lambetadas. A xente decora os sitios e as casas con cabazas e telarañas, rañas e morcegos de xoguete... En Estados Unidos ten moita tradición e chámanlle HALLOWEEN.

Jorge